موفقیت دانشمندان در معکوس کردن روند پیری

 دانشمندان امریکایی ادعا می‎کنند که با استفاده از یک روش جدید موفق شده‎اند با برنامه‎ریزی مجدد سلول‎های بدن موش‌ها، طول عمر آن‎ها را افزایش داده و روند پیری را معکوس کنند.

تلاش‎های پیشین برای انجام این کار موجب جوان شدن سلول‌ها شده بود، اما موش‎‏های آزمایشگاهی پس از جوان شدن، به‌سرعت دچار تومورهای کشنده می‌شدند و می‌مُردند.

این در حالی است که گروه پژوهشگر این تحقیق جدید که پروفسور خوان کارلوس ایزپیسوا بلمونته از مؤسسۀ سالک در امریکا آن را هدایت می‎کند، اعلام کرده‎اند که موش‌‎های آن‌ها 30 درصد بیش از موش‎های عادی عمر کرده و دچار سرطان نشدند.

آن‎ها همچنین از نتایج مثبت این آزمایش بر روی سلول‎های انسانی در آزمایشگاه گزارش داده‎اند.

پروفسور بلمونته دراین‌باره گفت: «مطالعۀ ما از این احتمال پرده برمی‌دارد که ممکن است پیری یک روند واحد نداشته باشد. این روند انعطاف‎پذیر است و با مدولاسیون دقیق ممکن است پیری معکوس شود.»

بخشی از این روش جدید این است که سلول‌های عادی به سلول‌های بنیادی تبدیل می‎شوند و این سلول‌ها می‎توانند به هر نوع سلولی مبدل شوند.

آلخاندرو اوکامپو، یکی دیگر از محققان این مطالعۀ جدید، گفت: «چیزی که ما و دیگر آزمایشگاه‎های سلول‎های بنیادی مشاهده کرده‌ایم این است که وقتی شما دست به برنامه‎ریزی مجدد سلولی می‎‏زنید، سلول‌ها جوان‎تر به نظر می‎رسند.»

وی افزود: «مسئلۀ بعدی این بود که آیا می‎‏توانیم این فرآیند جوان‌سازی را در یک حیوان زنده اجرا کنیم؟»

ایجاد سلول‌‏های بنیادی که می‎توانند به‌سرعت تقسیم شوند و در رشد جنین بسیار کلیدی هستند، در بزرگ‌سالان موجب افزایش خطر ابتلا به تومور می‎شوند.

علت این‌که بیماری سرطان موجب مرگ می‎شود این است که سلول‎ها به شکل غیرقابل‌کنترلی تا زمان از کار انداختن اندام‌ها، تقسیم و تکثیر می‏‎شوند.

مشکل دیگر در برنامه‌ریزی مجدد سلول‌‏ها این است که آن‎ها برای عملکرد اصلی خودشان در بدن نیز موردنیاز هستند به همین دلیل تبدیل بیش‌ازحد سلول‌های عادی به بنیادی، خود موجب مرگ می‌شود.

به همین دلیل محققان مؤسسۀ سالک، برنامۀ چهار ژنی را که در برنامه‎‏ریزی مجدد سلولی به کار می‌روند، «برای مدت محدود» تغییر دادند.

پرادیپ ردی، از دیگر محققان مؤسسۀ سالک دراین‌باره گفت: «در مطالعات دیگر دانشمندان در برنامه‎ریزی مجدد سلول‌ها آن‎‏ها را کاملاً به حالت سلول بنیادی درمی‌آوردند، اما ما برای نخستین بار نشان می‎دهیم که با اعمال این تغییرات برای مدت‌زمان کوتاه، می‌توان هویت سلول را حفظ و درعین‌حال روند پیری را معکوس کرد.»

آزمایش این گروه بر سلول‌های پوست انسان در آزمایشگاه منجر به آن شد که این سلول‌ها ظاهری جوان بیابند، اما درعین‌حال به‌عنوان سلول پوست قابل‌تشخیص باشند.

این پژوهشگران همچنین از روش فوق بر روی موش‎های مبتلابه پیری زودرس استفاده کردند و نتیجه گرفتند. این موش‌ها‌ در مقایسه با موش‌های دیگری که به پیری زودرس مبتلا بودند، 30 درصد بیشتر عمر کردند.

 محققان سپس از این روش برنامه‌ریزی مجدد سلول بر روی موش‏‎های طبیعی اما مُسن، استفاده کردند. پس از اعمال این روش، آسیب‌های بافت‎های عضلانی و لوزالمعدۀ این موش‎‏ها بهبود یافت.

بلمونته گفت: «بدیهی است که موش‌ها انسان نیستند و ما می‎‌دانیم جوان‎سازی یک انسان بسیار پیچیده‌تر خواهد بود.»

وی افزود: «اما این مطالعه نشان می‎‏دهد که پیری یک فرآیند بسیار پویا و انعطاف‎پذیر است و درنتیجه بیش ازآنچه تصور می‌شد، می‌توان در روند آن مداخلۀ درمانی کرد.»

کشف برنامه‎‌ریزی مجدد سلول‌ها جایزۀ نوبل سال 2012 رشتۀ پزشکی را نصیب جان گوردون و شینیا یاماناکا کرد. این دو محقق راه‌های متفاوتی را برای تبدیل سلول‌های بالغ به سلول‌های بنیادی پرتوان کشف کرده‌ و نشان داده‌اند مسیر رشد و بلوغ سلول‌ها یک‌طرفه نیست.

 استفاده از این مطلب با ذکر منبع «پرس تی‌وی فارسی» بلامانع است.

Press TV’s website can also be accessed at the following alternate addresses:

www.presstv.co.uk