مثنوی مولانا به عنوان میراث مشترک فرهنگی ایران و ترکیه ثبت جهانی میشود.
به گزارش ایسنا، رضا صالحی امیری، رئیس سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی گفت: «با ترکیه توافق کردهایم که مثنوی مولوی را به صورت مشترک ثبت کنیم. مولانا یکی از نقاط مشترک فرهنگی ایران و ترکیه است.»
صالحی امیری درباره ثبت جهانی مثنوی مولانا گفت: «در حال حاضر در مرحله ثبت هستیم، ما به دلیل اشتراکات فرهنگی این کار را انجام دادیم. ایران و ترکیه اشتراکات فرهنگی زیادی دارند. باتوجه به اینکه مولوی در قونیه دفن شده، اما به زبان فارسی شعر گفته، هم ما و هم تُرکها شرایط ثبت داشتیم اما ما این حوزه مناقشه را به حوزه وحدت تبدیل کردیم.»
وی افزود: «ایران با کشورهای همسایه حوزه مشترک فرهنگی، اسنادی و خطی دارد. به عنوان مثال کتابی به زبان فارسی درمورد قفقاز در ایران نوشته شده، اما ما به جای مناقشه این اثر را به صورت مشترک ثبت میکنیم. ممکن است اثری متعلق به ایران در مالکیت کشور اروپایی باشد. این اثر در اختیار ما نیست اما میتوانیم به صورت مشترک ثبت یا از آن صرف نظر کنیم.»
او درخصوص آثار در دست ثبت ایران در یونسکو گفت: «در حال حاضر 43 اثر در نوبت ثبت داریم. ایران رتبه هفتم این فهرست است. البته به علت محدودیت یونسکو برای ثبت آثار که یک اثر در سال است، امکان ثبت همزمان چند اثر وجود ندارد. همین امر باعث میشود ما به سمت ثبت مشترک آثار برویم.»
صالحی امیری با بیان اینکه سه پرونده در حال ارسال به یونسکو است، افزود: «نقشههای فرش ایرانی، کتاب جامعالتواریخ و ثبت مشترک مثنوی بخشهای اصلی این سه پرونده هستند.»
او با اشاره به حضور ایران در عرصه اسناد بینالملل گفت: «در حال حاضر چند حوزه اسنادی در یونسکو در حال ثبت است. یک سند مربوط به دوره صفوی در آستان قدس رضوی است که به زودی در یونسکو ثبت میشود. همچنین نقشه خلیج فارس مربوط به مرکز اسناد و اسناد مربوط به کربلا نیز ثبت خواهد شد.»
صالحی امیری همچنین درباره همکاری با سایر کشورها گفت: «تاکنون با 53 کشور سند همکاری امضا شده است. امسال با ترکیه و چین سند امضا کردهایم و کشور عراق نیز در دستور کار است. بناست تا پایان امسال 10 آرشیو ملی پیگیری شود.»
مثنوی، مشهور به مثنوی معنوی یا مثنوی مولوی، نام کتاب شعری از مولانا جلالالدین محمد بلخی، شاعر ایرانی است. این کتاب از 26 هزار بیت و ۶ دفتر تشکیل شده و یکی از برترین کتابهای ادبیات عرفانی فارسی است. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده است.