رشتهکوه تالش در شمال غربی ایران و نزدیک به دریای خزر واقع شده است.
این کوهها که در استانهای گیلان، اردبیل و زنجان قرار دارند، بخش شمال غربی رشتهکوه البرز را تشکیل میدهند و از زمینهای پست لنکران بهسوی جنوب شرقی امتداد یافته و تا دشتهای سفیدرود ایران ادامه مییابند.
کوهستان تالش چند قلۀ بلندتر از ۳ هزار متر دارد و حداکثر بارندگی در این منطقه بین 1600 میلیمتر تا 1800 میلیمتر است که بالاترین میزان بارندگی در ایران است.
کوههای تالش در شمال غربی به کوهستان سبلان میپیوندد. رشتهکوههای تالش دارای سه رشتۀ اصلی است. در میان آنها طولانیترین رشتهکوه، کوههای تالش است که در مرز جمهوری آذربایجان با ایران و به طول ۱۰۰ کیلومتر کشیده شده و تا ۸ کیلومتری ساحل خزر ادامه دارد. بلندترین قلۀ آن «قیزیلیوردو» نام دارد.
این کوهها در 430 کیلومتری تهران قرار دارند.
در فصل زمستان، بارش شدید برف ساکنان روستاهای این منطقه را وادار میکند کلبههای چوبی خود را ترک کنند.
با گرمتر شدن هوا و آغاز فصل بهار، روستاییان به خانههای خود بازمیگردند تا به کشاورزی بپردازند و گاهی نیز میزبان گردشگران باشند.
خبرگزاری اسوشیتد پرس اخیراً تصاویر زیبایی از زمستانِ کوههای تالش منتشر کرده است:
استفاده از این مطلب با ذکر منبع «پرس تیوی فارسی» بلامانع است.