کشور کامبوج که مملو از میادین مین است در اقدامی مبتکرانه از موشها برای یافتن مین استفاده میکند.
این موشها بسیار بزرگ هستند و به آنان آموزش داده شده تا مینها را بو کشیده، ردیابی کرده و به مامورین خنثی سازی اطلاع دهند.
این حیوانات باهوش که شامۀ بسیار قوی نیز دارند، پیش از این نیز برای یافتن سلاحهای جاسازی شده مورد استفاده قرار میگرفتند.
این موشها میتوانند طی 20 تا 25 دقیقه، زمینی به مساحت 200 مترمربع را جستجو کرده و مین ها را پیدا کنند.
از زمان وقوع جنگ داخلی، میادین مین بسیاری در کامبوج به جا مانده است.
جنگ داخلی کامبوج بین سالهای 1970 تا 1975 میلادی میان نیروهای دولتی کامبوج و خِمِرهای سرخ روی داد که به پیروزی خمرها و سرنگونی حکومت مرکزی انجامید.
خمرها از سال 1975 تا 1979 بر این کشور حکومت کردند. روش حکومتی آنها طوری بود که در این سالها منجر به نسلکشی و قتلعام 1.7 میلیون نفر شد که ۲۱درصد کل جمعیت کامبوج را تشکیل میداد.
گفته می شود در این کشور شش میلیون مین خنثی نشده وجود دارد.
از سال 1979 تاکنون 67 هزار نفر بر اثر انفجار مین کشته یا زخمی شدهاند.