انتخاب ترزا می به عنوان نخست وزیر جدید بریتانیا، که به عنوان یک اسلام هراس شناخته می شود،موجی از بیم و نگرانی را در میان جمعیت مسلمانان این کشور بر انگیخته است.
دیوید کامرون چهارشنبه با انجام آخرین سخنرانی خود به عنوان نخست وزیر در مجلس عوام انگلیس رسما از این سمت کنار رفته و جای خود را به ترزا می داد.
ترزا می بعد از ظهر امروز در کاخ بوکینگهام حضور یافت و ملکه بریتانیا وی را رسماً مامور تشکیل کابینه جدید کرد.
روزنامه انگلیسی ایندیپندنت، در مقاله ای به قلم شاهین ستار یک مسلمان انگلیسی، به بیان بخشی از این نگرانی های مسلمانان بریتانیا پرداخته است. متن زیر ترجمه بخشی از این مقاله است:
امروز بعد از گذشت 26 سال شاهد اولین نخست وزیر زن بریتانیا بعد از مارگارت تاچر هستیم. اما من که یک مسلمان بریتانیایی هستم از اینکه ترزا می – صاحب عنوان اسلامهراس سال 2015 – نخست وزیر جدید من است وحشت دارم.
شاید به همین دلیل در مقالهای کنایهآمیز که در اینترنت منتشر شده است، می را آخرین بازمانده طرز تفکر تاچر میدانند.
آسیب هایی که می به آزادیهای ترقیخواهانه مسلمانان در بریتانیا وارد کرد را فقط میشود با اعمال خرابکاری شخصیتهای شرور کتابهای داستانی مقایسه کرد. سیاستمدارانی که می توانستند به اندازه می به یک اقلیت دینی آسیب بزنند زیاد نیستند.
در حالی که می از برنامههای بریتانیا برای رفع افراط گرایی سخن می گوید، اما در عوض شاهد تصویب لایحه سختگیرانه سال 2015 درباره مقابله با تروریسم و برقراری امنیت بودیم.
سیاستهای ناشی از این لایحه باعث شد دانشجویان مسلمان به خاطر ترس از افراط گرا خوانده شدن، از ابراز عقیده در سخنرانیها و سمینارها پرهیز کنند. اما دیری نگذشت که مشخص شد این لایحه به مردم اجازه میدهد اسلامهراس باشند و اینگونه نشان میدهد که تروریسم مشکلی از جانب مسلمانان است.
می مدعی است از زمانی که وزیر کشور بریتانیا شده، مبارزه با تروریسم را تشدید کرده که در اثر آن امنیت در کشور برای همگان افزایش یافته است. اما در واقع سیاستهای وی موجب شده است تا تعداد کمتری از مسلمانان بریتانیا از نظر فرهنگی خود را بریتانیایی بدانند.
در حالی که وی قصد دارد خود را به عنوان «بانوی آهنین» دوران مدرن بریتانیا به اثبات برساند، بیم آن میرود که سیاستهای ترزا می به عنوان وزیر کشور، به گسترش انزوا و بدنامی جامعه مسلمانان بریتانیا بیانجامد.
قدرت گرفتن می به عنوان شخصی که از سوی کمیسیون حقوق بشر اسلامی در سال 2015 به عنوان اسلام هراس سال معرفی شده است، به سختی میتواند موجب جشن و سرور شود، مخصوصا اگر شما هم مانند من یک مسلمان بریتانیایی باشید.
کاملا مشهود است که اقدامات می به عنوان وزیر کشور فضایی را به وجود آورد که نفرت و خشونت علیه مسلمانان به هنجاری اجتماعی تبدیل شد.
زمانی که اعلام شد وی به خاطر نداشتن رقیب قرار است نخست وزیر شود، من 3 میلیون مسلمان بریتانیا را روی یک کوه یخ شناور متصور شدم که سعی دارد آنها را با خشونت به ترک دین و مذهب خود وادار کند.
اما تا پیش از انتخاب می به عنوان نخست وزیر بریتانیا، میان دو واژه «مسلمان بریتانیا» تناقضی وجود نداشت.
اما اکنون بیم آن داریم که دو کلمه مسلمان و بریتانیا از دید مردم سفید پوست بریتانیا یا از دید جامعه رو به رشد مسلمانان بریتانیا هرگز با هم سازگار و همخوان نباشد.
بنابراین اگر به واقع وی چنین قصدی داشته باشد، زمانی که میگوید میخواهد مسیر را برای «بریتانیای بهتر» هموار سازد، باید در مسیر خلاف آب در رودخانه پارو بزند تا بی اعتمادی و ترسی که در دوره تصدی وزارت کشور در جامعه بریتانیا ایجاد کرده است، از بین برود.
در روزگاری که یک چهارم جوانان بریتانیایی میگویند آنها به مسلمانان اعتماد ندارند، پیش از آنکه بخواهیم نسلهای آینده را به تعصب، سوء ظن، اختلاف و چند دستگی در کشور محکوم کنیم، کنترل و مقابله با این موضوع (اسلام هراسی) باید به یک اولویت تبدیل شود.