بر اساس برخی اسناد تازه منتشر شده، شماری از روسای جمهور امریکا احتمالا به برخی اختلالات ذهنی شدید مبتلا بودهاند.
به گزارش پولیتیکو، ریچارد نیکسون و جان اف. کندی و لیندون جانسون و بیل کلینتون روسای جمهور پیشین امریکا همگی در دوره تصدی خود به طور پنهان داروهای روانگردان مصرف میکردند.
جان اف. کندی
سوابق پزشکی کندی نشان میدهد که وی از زمان کودکی خود دچار عارضههایی بوده است و برای درمان آنها گروه عمدهای از داروها از جمله مسکنها و داروهای محرک را مصرف میکرده است.
به گفته رابرت دالک، مورخ انتخابات ریاست جمهوری امریکا در دانشگاه بوستون، تقریبا روزی نبود که وی بدون درد و رنج بگذراند.
کندی به عنوان سی و پنجمین رئیسجمهور امریکا روزانه 12 قلم دارو مصرف میکرده، که در مواقع فشار روحی ، میزان آن بیشتر میشده است.
سوابق پزشکی وی حاکی از آن است که وی معمولا از کدئین، متادون و پتیدین به عنوان داروی مسکن و ریتالین به عنوان داروی محرک و لیبریوم و میلتاون برای درمان اضطراب و باربیتورات برای بیخوابی، و تیروئید و از گاماگلوبین برای مقابله با عفونت استفاده میکرده است.
کندی همچنین به طور معمول از داروی استلازین که یک آرامبخش قوی است برای درمان اسکیزوفرنی و اختلالات روانی استفاده میکرده است.
وابستگی وی به دارو به حدی شدید بود که در جریان رقابت ریاستجمهوری 1960 وقتی یکی از دستیاران وی کیسه داروهای او را گم کرده بود وی از افرادش خواست تا پیش از آنکه رقبایش آن را بیابند ، کیسه را پیدا کنند.
ریچارد نیکسون
بر اساس زندگینامهای که اخیرا از نیکسون منتشر شده است، وی به عنوان سی و هفتمین رئیسجمهور امریکا داروهای روانگردان استفاده میکرده، بطوریکه بر اثر آن یکبار همسر خود را مورد ضرب و شتم قرار داده بود.
بر اساس کتابی به قلم دیوید راب، نیکسون در اوج شهرت سیاسی خود به یک روانپزشک مراجعه میکرده است.
نیکسون در 1952 زمانی که معاون دوایت آیزنهاور، رئیسجمهور وقت امریکا بود به خاطر عوارضی چون درد کمر و گردن و بیخوابی که خود آنها را ناشی از تلقین میدانست به دکتر آرنولد هوچنکر مراجعه میکرد.
راب در کتاب خود میافزاید که نیکسون به مدت حداقل یک دهه از جمله در زمان انتخابات 1960 که مغلوب کندی شد به مراجعه خود ادامه میداده است.
بر اساس این کتاب، نیکسون و کندی حتی برای بررسی سوابق پزشکی یکدیگر ماموران شخصی استخدام کرده بودند.
در سال 2006 پس از آنکه پاتریک کندی نماینده رودآیلند در کنگره و برادر زاده جان اف. کندی از قصد خود برای درمان نوعی اخنلال خلقی ارثی خود موسوم به اختلال دوقطبی (یا شیدایی - افسردگی) خبر داد، گمانهزنیها درباره روان پریشی کندی قوت بیشتری گرفت.
لیندون جانسون
گفته می شود لیندون جانسون، سی و ششمین رئیس جمهور امریکا نیز با تشدید جنگ ویتنام به افسردگی و تشویش دچار شد.
به گزارش پولیتیکو، وقتی جانسون حضور نظامی امریکا در ویتنام را از 15 هزار نیرو به تقریبا نیم میلیون نفر افزایش داد، «نابهنجاری» وی ظاهرا به مرحله نگران کننده رسید.
بیل مویر، دبیر مطبوعاتی جانسون، این نابهنجاری را «افسردگی طولانی مدت و قابل توجه» دانسته و گفته است : «وی (جانسون) در خود فرو میرفت، از انظار دور میشد- عبوس، خوددلسوز و عصبانی ... وی یک مرد معذب بود.»
ریچارد گودوین، دستیار ویژه جانسون، نیز حالت ذهنی این رئیس جمهور امریکا را «جهشی بزرگ به کم عقلی» توصیف کرده است.
بیل کلینتون
بر اساس گزارشهای منتشر شده، بعد از رسوایی مونیکا لوینسکی، به بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق آمریکا گفته شد از روانپزشک کمک بگیرد.
این در حالی است که کلینتون به دلایل سیاسی از این کار امتناع کرد و به جای آن مشاوره با کشیشهای مسیحی را برگزید.
به گزارش پولیتیکو، متخصصان هم اکنون به بررسی شخصیت نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری 2016 امریکا و سلامت روانی آنها پرداختهاند.
آنها احتمال میدهند دونالد ترامپ، غول املاک و مستغلات و نامزد پیشتاز جمهوریخواهان برای رقابت در انتخابات ریاست جمهوری امریکا به اختلال شخصیتی خودشیفتگی دچار باشد.
متخصصان همچنین میگویند هیلاری کلینتون، نامزد پیشتاز حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری و وزیر سابق امور خارجه امریکا، نیز احتمالا از نظر بالینی به پارانوئید (شکاکیت و بی اعتمادی دیرپا) مبتلاست و جب بوش، از نامزدهای جمهوری خواهان در انتخابات 2016 و فرماندار سابق فلوریدا، از نوعی «اختلال خواهر-برادری فرویدی» رنج میبرد.
دیوید اکسلرود، مشاور ارشد سابق باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، گفته است اگر یک رئیس جمهور حالت روانی خود را بروز دهد، در کشور «بحران اعتماد به وجود میآید.»