مسلمانان روهینگیا ساکن نپال می گویند آنها زندگی در این کشور زلزله زده را به زندگی در کشور خود ترجیح می دهند.
تعدادی از مسلمانان اقلیت روهینگیا از بیم سیاست های تبعیض آمیز دولت بودایی میانمار کشورشان را ترک کرده و به امید یافتن مکانی بهتر برای زندگی، عازم نپال شده اند.
به رغم زلزله های اخیر در نپال که در آن نیم میلیون خانه ویران شد و بیش از 8500 نفر جان خود را از دست دادند و همچنین پس لرزه های آن، این افراد می گویند باز خدار را شاکرند که در میانمار زندگی نمی کنند.
بنابر آمارهای آژانس پناهجویان سازمان ملل، از مجموع 37 هزار پناهجویی که در نپال زندگی می کنند، حدود 120 نفر میانماری وحدود 70 درصد از آنها از مسلمانان روهینگیا هستند.
سیلیویا دی گائتانو ، از محققان در زمینه برنامه تبعید می گوید شمار زیادی از پناهجویان روهینگیا جان خود را از دست داده اند و آن عده ای هم که زنده هستند، با خطر گرسنگی شدید و سوء تغذیه روبرو هستند و با بیمارهای جسمی و روحی دست و پنجه نرم می کنند و بدتر از همه این که در معرض تبعیض شدید و آزار و اذیت قرار دارند.
هم زمان با عمیق شدن این بحران انسانی در زلزله نپال، اغلب روهینگیاها در نپال می گویند از این که مردم نپال آنها را پذیرفته اند و آنها نیز در کنار آنها در اردوگاه های موقت زندگی می کنند، بسیار خوشحال هستند.
دیپش داس شریستا سخنگوی آژانس پناهجویان سازمان ملل می گوید: «بیشتر این پناهجویان سالهاست که در نپال اقامت دارند و بیشتر شان تقریبا هر روز 5 دلار بابت اقامت بیش از اندازه جریمه میشوند و احتمالا جریمههای آنها اکنون به هزاران دلار رسیده اما به دلیل این که اجازه کار ندارند نمی توانند این مبلغ را پرداخت کنند.»
حسن 22 ساله یک پناهجوی روهینگیا از ایالت راخین در غرب میانمار که سالهاست ساکن نپال است می گوید که از حال اعضای خانوده اش بی خبر است.
وی افزود: «اگر آنها در برمه (میانمار) باشند مرده اند اما اگر موفق به فرار شده باشند شانس پیدا کردن آنها را دارم.»
یک میلیون و 300 هزار مسلمان روهینگیا در میانمار زندگی میکنند اما دولت این کشور از دادن حق شهروندی به آنان خودداری میکند. همچنین، مسلمانان روهینگیا با محدودیتهای تردد، ازدواج و فرصتهای اقتصادی مواجه هستند.
بسیاری از مسلمانان روهینگیا به علت سرکوب وسیاستهای تبعیض آمیز دولت بودایی میانمار، به امید یافتن زندگی بهتر، این کشور را ترک می کنند . بسیاری از آنها در این مسیر با خطر قاچاقچیان انسان روبرو شده و یا درپی واژگون شدن قایقهایشان که از آنها به عنوان « تابوتهای سیار» نام برده میشود، در امواج دریا غرق می شوند.
گروههای فعال حقوق بشر همواره از حمایت نکردن دولت میانمار از مسلمانان روهینگیا که به گفته سازمان ملل یکی از ستمدیده ترین اقلیت های دنیا هستند، به شدت انتقاد کردهاند.
کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR) بارها از کشورهای هم جوار میانمار خواسته است مسلمانان روهینگیا را که از خشونت های قومی و خونینِ مورد حمایت حکومت این کشور فرار می کنند، بپذیرند.
مسلمانان روهینگیا پس از استقلال میانمار در سال 1948 میلادی، همواره به علت سیاست های تبعیض آمیز دولت بودایی میانمار، با شکنجه، بیتوجهی و سرکوب مواجه بودهاند.
خشونت و سرکوب علیه مسلمانان روهینگیا در حالی صورت میگیرد که به گزارش سازمان ملل از آغاز خشونت فرقهای در غرب میانمار تاکنون، دهها هزار روهینگیایی آواره و بیخانمان شدهاند.
ن ام/ ح رب